Het werk van de Vlaming Leon de Smet kan binnen de stijl van het neo-impressionisme en het pointillisme worden geplaatst. Hij was van een latere generatie dan de leden van Les XX en een van de weinige kunstenaars die het impressionisme trouw bleef. Leon de Smet kan samen met zijn broer Gustave gerekend worden tot de tweede Latemse school. Léon De Smet was in 1907 in Sint-Martens-Latem gekomen. Hij was een groot vakman en stak iedereen in het kunstenaarsdorp met zijn vaardigheid en verfijnd kleurgevoel naar de kroon. Evenals zijn dorpsgenoten werkte hij onder invloed van het impressionisme: met losse, kleurige toetsen die hij naast elkaar plaatste gaf hij de werking van het licht op zijn onderwerp weer. In tegenstelling tot zijn broer Gustave echter werd in het werk van Léon de manier van weergeven steeds belangrijker dan het onderwerp. Hij belandde uiteindelijk in Londen, waar zijn talent snel ontdekt werd: hij werd een gewild portretschilder en maakte een reeks portretten van belangrijke schrijvers en van leden van de 'high society'. Tijdens de Eerste wereldoorlog week de Smet uit naar Engeland, waar zijn werken goed werden ontvangen door de high society. Hoewel hij een glansrijke carrière in Engeland tegemoet ging, vertrok hij in 1923 om zich vervolgens na verscheidene omzwervingen in 1930 voorgoed in Deurle te vestigen, nabij Sint Martens-Latem. In deze periode wijdde hij zich korte tijd aan het expressionisme. Hij was beïnvloed door het expressionistische werk van zijn broer, maar kon zich uiteindelijk het beste uiten in de impressionistische stijl, die voor hem natuurlijker voelde.
Léon De Smet (1881, Gent, Belgien - 1966, Deurle, Belgien) war ein belgischer Luminist, Impressionist, Expressionist und Pointillist. Léon De Smet und sein Bruder Gustave (1877-1943) studierten 1893 an der Akademie der bildenden Künste in Gent.
Léon De Smet wurde ein Bewunderer von Emile Claus und der Luminist School (beeinflusst vom Impressionismus). Er stellte erstmals 1901 in Gent und Antwerpen und 1903 in Brüssel aus. Er wurde Mitglied von Vie et Lumiere, einem Kreis von Luministen und Impressionisten, der 1904 gegründet wurde. Léon De Smet trat der zweiten Latem-Schule bei, einer Gruppe von Künstlern, die siedelte sich um 1905 in der Region Sint-Martens-Latem an. Sie beeinflussten die modernistischen Bewegungen in Belgien stark. In dieser Zeit freundete sich Léon mit den Künstlern Valerius De Saedeleer, Maurice Sys, Constant Permeke, Frits van den Berghe und Gustave van de Woestyne an.
Im Jahr 1909 vertrat De Smet Belgien auf der Biennale in Venedig und nahm er zusammen mit Pierre Bonnard, Edouard Vuillard und James Ensor an einer internationalen Ausstellung in Brüssel teil. Zu Beginn des Ersten Weltkriegs floh Léon De Smet nach Großbritannien, wo er ein gefeierter Künstler wurde. Er hatte eine Ausstellung in der Leicester Gallery im Jahr 1917. Nach seiner Rückkehr nach Belgien im Jahr 1920 hatte er eine große Ausstellung in der Galerie Georges Giroux in Brüssel. De Smet stellte in den 1920er und 30er Jahren weiterhin in großem Umfang in Gent, Antwerpen, Brüssel, Paris, Amsterdam und Pittsburgh aus.
Im Jahr 1930 zog der Künstler nach Deurle. Das Museum für Schöne Kunsten in Gent ehrte ihn 1953 mit einer Sonderausstellung. In Deurle (Belgien) befindet sich ein Museum in de Smet. Viele seiner Gemälde befinden sich im Groninger Museum in Brügge und im Koninklijk Museum für Schöne Kunsten in Antwerpen.
Sind Sie daran interessiert, dieses Kunstwerk zu kaufen?
We use cookies to provide statistics that help us give you the best experience of our site. By using this site without changing your cookie settings, you are agreeing to our use of cookies.
